ஸ்ரீமத் ராமாயணம் - அயோத்யா காண்டம்

ஸ்ரீமத் ராமாயணம் - அயோத்யா காண்டம் - பகுதி 2

வேளுக்குடி ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் ஸ்வாமிகள்

ஸ்ரீ ராமாயண உபன்யாஸத்தை வேளுக்குடி கிருஷ்ணன் ஸ்வாமிகள் 2012-ஆம் வருஷம் மார்ச் 31ஆம் தேதியன்று சொல்ல ஆரம்பித்தார். பால காண்டத்தை முடித்து, அயோத்யா காண்டம் சொல்லி வருகிறார். இதன் முதல் பகுதியை 10 டிஸம்பர் 2012 அன்று எழுதினேன். 2-வது பகுதி இது :

ஸ்ரீராமரும், ஸீதையும், லக்ஷ்மணனும் காட்டிற்குப் போக தயாராகி விட்டதை அப்போது பார்த்தோம் ஸர்கம் 2 ஸ்லோகம் 31 - இனி - ஜனக மஹாராஜா அன்புடன் அளித்த தெய்வீக வில்,அம்பு, கத்திகளை எடுத்து வர லக்ஷ்மணனை பணிக்கிறான்.

வேத விற்பன்னர்களிடம் விடைபெற்றுக் கொள்கிறான். அவர்களுக்கு ஏராளமான பசுக்களை தானம் அளிக்கிறான்; அவர்களும் அவனை வாழ்த்தி வழியனுப்புகிறார்கள்.

தந்தை தஸரதனிடம் விடை பெற அங்கு செல்கிறான். அந்த ஒரு இரவாவது தன்னுடன் தங்குமாறு தசரதன் கேட்க, மறுக்கிறான். ராமன் புறப்பட, தசரதன் மூர்ச்சையாகிறான் (2:34)

மரவுரிகளை அணிந்து கொண்டு புறப்படுகிறார்கள். கைகேயி கொஞ்சம் கூட மனம் இரங்கவில்லை; தசரதனும், கௌஸல்யாவும் மற்ற ராணிகளும் அழுகிறார்கள்.

சுமந்திரன் தேர் கொண்டு வருகிறான். கௌஸல்யை ஸீதாவிற்கு பல புத்திமதிகள் கூறுகிறாள் (2:39).

ராமர் காட்டிற்கு கிளம்பியதும் தசரதன் துக்கம் தாளாமல் அழுகிறான்; கௌஸல்யா, சுமித்ரா ஆகியோர் அவனுக்கு ஆறுதல் கூறுகின்றனர் (2:43)

காட்டில் முதலில் தமஸா என்னும் ஆற்றை வந்து அடைகிறார்கள். அதுவரை கூடவே வந்த அயோத்யா நகர மக்களை ஏமாற்றி, ஆற்றைக் கடந்து செல்கிறான்; மக்கள் நகரம் திரும்புகின்றனர். (2:47)

வேதஸ்ருதி, கோமதி, ஸ்யந்திகா ஆகிய ஆறுகளை கடக்கிறான். அயோத்யாவிற்கு வணங்கி விடை சொல்லிவிட்டு, கடைசியாக கங்கை நதிக்கு வருகிறான். குகன் சந்திப்பு நிகழ்கிறது. (2:51)

குகன் கொண்டுவந்த படகில் ஏறி கங்கா நதியை கடக்கிறார்கள். கங்கையும் யமுனையும் சந்திக்கும் இடத்தில் உள்ள பரத்வாஜர் ஆஸ்ரமத்தை அடைகிறார்கள். அடுத்த நாள் காலையில் சித்ரகூடம் நோக்கி புறப்படுகிறார்கள். (2:54)

யமுனை நதியை கடந்து சித்ரகூடம் செல்ல வேண்டும். படகில் செல்கிறார்கள். சித்ரகூட மலையையும், அதன் வனாந்திர வளமையையும் ரசித்து விட்டு, அங்குள்ள வால்மீகி முனிவரின் ஆஸ்ரமத்தை அடைகின்றனர். அங்கு ஒரு குடிலை அமைத்துக் கொண்டு அங்கு தங்குகின்றனர். (2:56)

ராமர் சித்ரகூடம் சென்றதை அறிந்த தசரதன் மீண்டும் மூர்ச்சையாகிறான். தேறுதல், ஆறுதல் கூறியும் கௌஸல்யா சமாதானம் ஆகவில்லை.

மறுநாள் காலை, தஸரதன் தன் கடந்த கால செய்தி ஒன்றை கௌஸல்யாவிடம் விவரிக்கிறான். (2:63,64) எப்படி தான் வேட்டையாட சென்றபோது, யானை தண்ணீர் குடிக்கிறது என்று தவறாக எண்ணி, ஒரு சிறுவனை தான் அம்பு எய்து கொன்றதையும், அந்த சிறுவனின் கண் தெரியாத வயதான் பெற்றோர் அவனுக்கு சாபம் இட்டதையும் கூறி, அழுது அரற்றி, தஸரதன் மரணமடைகிறான். (2:64)

அயோத்யா காண்டம் இன்னும் தொடரும். [2:64 என்பதில் 2 என்பது காண்டத்தையும், 64 என்பது ஸர்கத்தையும் குறிக்கும்]

ராஜப்பா
11:15 காலை
23-02-2013